STRES KIRIKLARI

Kemikler vücut anatomimizin çatısını oluşturan temel yapılarımızdan bir tanesidir. Bazen bu sert yapılarımızda çeşitli sebepler sonucunda küçük küçük kırıklar görülür. Stres kırıkları olarak adlandırdığımız bu durum  günümüzde en çok göz ardı edilen yaralanmalardan birisidir. Ağrının sinsi ve zamanla ortaya çıkması bu durumun oluşmasını tetikleyebilir. En sık koşucu ve askerlerde görülmektedir. Çoğunlukla kemiğin tekrarlayan yüklenmelere maruz kalması sonucu oluşur. Ayrıca overuse yaralanmaların yaklaşık % 15-20'lik kısmını oluşturmaktadır.  

Stres kırıkları şu üç sebebe bağlı olarak oluşabilir ;

·       Uygulanan yüklenimin artması

·       İki yüklenim arasındaki toparlanma zamanının yetersiz olması

·       Yüklenimin normal olmasına rağmen kemik yapıda anormal durumun var olması( osteoporoz vb)               

Stres kırıklarının oluşmasında birçok intrinsik ve ekstrinsik faktör rol oynamaktadır. Bu faktörler kişinin yaptığı spora ve fiziksel yapısına bağlı olarak değişmektedir. İntrinsik faktörler olarak ;

·       Cinsiyet( kadınlarda görülme riski daha fazladır)

·       Hormonel fonksiyon

·       Kemik dansitesi( yoğunluğun azalması etkiler)

·       Vücut dizilimi

Beslenme alışkanlığı

Ekstrinsik faktörler olarak ise ;

·       Antrenman kaynaklı faktörler( şiddet ve rutin değişmesi vb)

·       Mekanik kaynaklı faktörler( ayakkabı ya da saha zeminin değişimi)

·       Yaş( yaşın artması ile stres kırığı oluşma riski artar )

·       Önceki geçirilen yaralanma

stres kırıklarının oluşmasında rol oynamaktadır.

Stres kırıkları vücudumuzda birçok farklı yerde lokalize olmuştur. Kırıkların % 50’den fazlası alt bacakta görülmektedir. Özellikle tibia (krural bölge), ayak ikinci parmağının metatarsı ya da femur boynunda sık rastlanılmaktadır. Semptomatik durum genellikle ağrıdır ve genellikle aktivite sonlandırıldığında hafifler ve lokalize hassasiyet vardır. Var olan semptomlara rağmen aktiviteye devam edilmesi sonucunda stres kırıkları daha büyük çapta kırıkların oluşmasında neden olabilir. Bu yüzden mümkün olan en erken zamanda kişinin ihtiyacına yönelik aktivite modifikasyonu yapılmalıdır.